EN 149 Beschermende maskertests

Verschillende soorten maskers hebben verschillende prestatiekenmerken. Chirurgische maskers of medische maskers zijn een wegwerpmasker dat de neus en mond van de drager beschermt tegen kiembevattende druppels en spetters en past losjes op het gezicht. Deze maskers filteren ook de deeltjes in de ademlucht. Chirurgische maskers beschermen andere mensen door de blootstelling van de persoon die het masker draagt ​​te verminderen aan speeksel en respiratoire secreties.

Respiratortypen

N95-maskers zijn eigenlijk een soort ademhalingsapparaat. Het biedt meer bescherming dan chirurgische maskers. Omdat wanneer de gebruiker ademt, hij de mogelijkheid heeft om zowel grote als kleine deeltjes te filteren. Deze maskers zijn ontworpen om 95 procent van de kleine deeltjes te blokkeren. De naam komt hier vandaan. Sommige N95-maskers hebben kleppen waardoor ze gemakkelijk kunnen ademen. Bij dergelijke maskers komt er ongefilterde lucht vrij wanneer de gebruiker uitademt.

Voordat u een N95-beademingsapparaat in zorginstellingen en ziekenhuizen gebruikt, is het absoluut noodzakelijk dat u de nodige tests doorstaat om een ​​goede afdichting te garanderen. Net als chirurgische maskers zijn N95-maskers wegwerpbaar. Er worden echter manieren onderzocht om N95-maskers te desinfecteren. Op deze manier kunnen deze maskers opnieuw worden gebruikt.

Chirurgische maskers worden al bijna een eeuw bij chirurgie gebruikt om infectie door druppeltjes te voorkomen. N95-filtergezichtsmaskers (N95-maskers) werden in 1995 in het kader van energievrije ademhalingsmaskers met luchtzuivering gebruikt. Tegenwoordig zijn chirurgische maskers en N95-maskers twee basismaatregelen voor persoonlijke ademhalingsbescherming. Er zijn echter technische problemen bij beide soorten maskers, zoals filtratie-efficiëntie, kruisbesmetting, recycleerbaarheid en gezichtsverbranding.

EN 149 Filtered Half Masks Standard voor bescherming tegen deeltjes

Gezichtsmaskers worden gebruikt als een niet-farmaceutische vorm van interventie om de virusoverdracht tijdens een uitbraak te beheersen. Ademhalingsbescherming tegen ziekteverwekkers in de lucht is erg belangrijk in termen van persoonlijke bescherming, gezondheidssystemen en bestuur in termen van bescherming tegen de epidemie. Er wordt gewerkt aan nieuwe technologieën om moeilijkheden in bestaande ademhalingsbeschermingsmiddelen op te lossen. Een van de normen die in dit kader zijn ontwikkeld, is de EN 149-norm. Deze standaard is ontwikkeld door het British Standards Institute (BSI) en wordt in alle Europese landen geaccepteerd.

Deze norm beschrijft de minimumvereisten voor het filteren van halfgelaatsmaskers tegen deeltjes in de lucht en prestatiemetingsmethoden om hun conformiteit te evalueren, behalve voor gebruik voor ontsnappingsdoeleinden.

EN 149, een Europese norm, beschrijft de vereisten en testmethodes voor het filteren en markeren van een half masker ontworpen om te beschermen tegen in de lucht zwevende deeltjes. Deze norm is in ons land ook gepubliceerd door het Turkish Standards Institute (TSE) met de volgende titel: TS EN 149 + A1 Ademhalingsbeschermingsmiddelen - Gefilterde halfgelaatsmaskers ter bescherming tegen deeltjes - Eigenschappen, experimenten en markering.

De primaire voorwaarde voor de effectiviteit van chirurgische maskers tegen ziekteverwekkende micro-organismen in de lucht is filtratie-efficiëntie. Prestaties variëren sterk tussen modellen. De effectiviteit van chirurgische maskers wordt echter vaak geassocieerd met misbruik, wat resulteert in verkeerde prestaties. Een andere belangrijke kwestie over de effectiviteit van prestaties is kruisbesmetting. Ademhalingstoestellen worden na verloop van tijd een bron van infectie, omdat virussen en micro-organismen kunnen overleven van een paar uur tot een paar dagen. Deze maskers zijn dus beperkt tot eenmalig gebruik. Infectieuze aerosolen op filters kunnen opnieuw in de omgeving terechtkomen.

In de vorige versie van de EN149-norm werden ademhalingstoestellen alleen getest op aerosolen in de lucht, terwijl in de laatste update vaste en vloeibare stoffen werden getest op alle aerosols. Bovendien, terwijl de maskers in de vorige versie in vijf klassen waren verdeeld, werden in de laatste update halve maskers in drie groepen ingedeeld: FFP1, FFP2 en FFP3 op basis van hun filtercapaciteit. Hoe hoger het nummer, hoe hoger het beschermingsniveau:

• FFP1-filters (beschermingsfactor 4) filteren ten minste 78 procent van de in de lucht zwevende deeltjes. Dit masker is alleen voldoende voor bescherming tegen irriterende stoffen. Het gebruik ervan tegen schadelijke stoffen wordt echter niet geschikt geacht.
• FFP2-filters (beschermingsfactor 10) filteren ten minste 92 procent van de deeltjes in de lucht. Het biedt bescherming tegen vaste en vloeibare irriterende aerosolen.
• FFP3-filters (beschermingsfactor 20) filteren ten minste 98 van in de lucht zwevende deeltjes. Het biedt bescherming tegen vaste en vloeibare giftige aerosolen.

Maskers die voldoen aan de eisen van de EN149-norm zijn ontworpen om te beschermen tegen vaste stoffen, aërosolen op waterbasis en aërosolen op oliebasis. De norm in kwestie is opgesteld in overeenstemming met de richtlijn persoonlijke beschermingsmiddelen 89/686 / EEG die in de landen van de Europese Unie is gepubliceerd en de nodige updates worden in de loop van de tijd gemaakt.

In sommige maskers wordt een extra indicator gebruikt samen met de FFP-code. Als het masker de letter D heeft, is het duidelijk dat dit masker de dolomiettest doorstaat, dat wil zeggen dat het na verloop van tijd beter bestand is tegen verstopping.

Ondertussen worden een aantal sterilisatiemethoden onderzocht, zoals ethyleenoxide, formaline, ultraviolette straling, bleekwater en waterstofperoxide om ademhalingsmaskers te recyclen. Deze methoden hebben echter enkele nadelen, zoals prestatievermindering en reproductie van giftige residuen en hun toepassing is beperkt. Autoclaaf van N95-ademhalingstoestellen, 160 graden droge hitte, 70 procent isopropanol, ontsmetting van zeep en water vermindert bijvoorbeeld de filtratie-efficiëntie.

Er wordt echter onderzoek gedaan om de hoeveelheid biologisch gevaarlijk afval en opkomende risico's te verminderen. Evenzo zijn er technologische onderzoeken gaande voor een veiligere en effectievere ademhalingsbescherming. Er wordt onderzoek gedaan om een ​​hogere filtratie-efficiëntie te bereiken en de prestaties van ademhalingsbeschermingsmiddelen te verbeteren zonder in te boeten aan ademend vermogen. Zo worden bij de productie van maskers nanovezels gebruikt en wordt elektriciteit opgeladen. Er zijn echter technische problemen. Daarom zal het ontwerp en de fabricage van een filter dat de verzamelde ziekteverwekkers neutraliseert, aanzienlijke verbeteringen in bestaande chirurgische maskers en ademhalingsapparatuur opleveren, de effectiviteit van de bescherming verhogen, het risico op kruisbesmetting en recycleerbaarheid verminderen zonder decontaminatie.

De belangrijkste technische componenten van de prestaties van ademhalingstoestellen van vandaag zijn filtratie-efficiëntie, comfort en pasvorm. Elk van deze speelt een belangrijke rol bij het beschermen van de effectiviteit en er worden specifieke normen ontwikkeld om ze te verbeteren.

In termen van filtratie-efficiëntie hebben N95-ademhalingstoestellen een 95% gecertificeerde filtratie-efficiëntie. Chirurgische maskers hebben daarentegen een lage prestatie. Enkele belangrijke parameters die moeten worden gecontroleerd om de penetratie van deeltjes te verminderen, zijn: verkleinen van de diameter van de vezels, verkleinen van de filterporiën, regelen van de elektrische lading van de vezels door het fabricageproces en materiaalkeuze, en vergroten van de dikte van de filters.

De comfortbeleving van de drager is erg belangrijk voor correcte toepassingen en effectieve bescherming. De aanvaardbare comfortparameters tijdens het gebruik van het masker kunnen als volgt worden opgesomd: verminderd ademend vermogen door drukval, verminderde luchtuitwisseling tijdens het ademen en warmteontwikkeling op het gezicht, warmteontwikkeling in het masker, ademhaling van vrijgekomen kooldioxide, ongemak veroorzaakt door langdurig huidcontact en communicatieproblemen. .

De harmonie die de prestatie van het masker vermindert, hangt samen met de pasvorm van het masker. Ongefilterde lucht tussen het masker en het gezicht is een groot probleem. Om dit te voorkomen, is het belangrijk om een ​​maskervorm en afdichtingsmateriaal te kiezen dat geschikt is voor de fysionomie van de persoon.

In het kader van laboratoriumtestdiensten biedt onze organisatie ook testdiensten voor EN 149 ademhalingsbeschermende beschermende halfgelaatsmaskers.