آزمایشهای اشتعال پذیری

به طور کلی، گیاهان صنعتی در معرض آتش سوزی یا انفجار هستند، باعث آسیب جدی مواد و بدتر از آن، از دست دادن زندگی و آسیب می شوند. در برخی از تاسیسات که مواد قابل اشتعال در فعالیت های تولیدی استفاده می شود، وقوع مکرر آتش و انفجار بستگی به چندین عامل دارد.

مخلوط مواد منفجره در حوزه بخار، به علت اثرات ایمنی طبیعی مواد شیمیایی و یا اقدامات امنیتی کمینه منجر به چنین حوادثی نمی شود. بنابراین مهم است که آزمایشهای اشتعال در صنعت انجام شود.

برای به حداقل رساندن خطر آتش سوزی یا انفجار در شرکت ها، مهم است که خواص اساسی مانند ویژگی های اشتعال پذیری، محدودیت اشتعال پذیری، حد بالای اشتعال پذیری، محدودیت اکسیژن و شاخص انقراض را درک و ارزیابی کنید. به عنوان مثال، حد پایین اشتعال به پایین ترین غلظت اشاره می کند که در آن بخار قابل اشتعال یا مخلوط گاز و هوا قابل اشتعال است. حد بالای اشتعال پذیری به بالاترین غلظت اشاره می کند که در آن بخار قابل اشتعال یا مخلوط گاز و هوا قابل اشتعال است. غلظت اکسیژن محدود به حداقل اکسیژن مورد نیاز برای تولید یک رویداد قابل اشتعال است، زمانی که با بخار احتراق یا گاز در هر غلظت مخلوط می شود. شاخص فلش نشان می دهد میزان افزایش حداکثر فشار قابل تنظیم حجمی برای یک مخلوط قابل احتراق.

آزمایش های مختلف اشتعال پذیری برای تعیین این خواص انجام شده و درک این شرایط برای انجام اقدامات ایمنی مناسب ضروری است. این آزمایشات، متغیرهای مختلفی را که بر روی اشتعال پذیری یک ماده شیمیایی خاص تاثیر می گذارد، در نظر می گیرند. به عنوان مثال، اکسیداسیون محیط، دما، فشار، انرژی احتراق، اندازه مساحت و هندسه و ترکیب گاز. داده های به دست آمده از این آزمایش ها به حداقل رساندن احتمال وقوع انفجار در بنگاه ها و فعال کردن شرکت ها در طراحی و پیاده سازی فرایندهای امنیتی مناسب می باشد.

آزمایشهای اشتعال پذیری نیز برای تعیین اینکه به آسانی مواد یا محصول به پایان رسید، آتش سوزی یا آتش سوزی در معرض آتش سوزی یا گرما قرار می گیرند. عدم انجام این آزمایشها نه تنها خطر قابل ملاحظه ای برای امنیت عمومی است، بلکه دسترسی تجاری به بازار را محدود می کند و در برخی موارد منجر به تحریم ها می شود.

آزمایشهای اشتعال پذیری شامل روش های مختلف آزمون برای اندازه گیری شکنندگی یک ماده مانند حساسیت مواد به منبع احتراق، تمایل به سوختن و میزان احتراق در هنگام اخراج است. استانداردها توسط سازمان های محلی و خارجی برای کاهش تلفات و جراحات در آتش سوزی ایجاد شده اند که نشان دهنده حداقل الزامات اشتعال پذیری برای انواع مختلف مواد و محصولات نهایی است.

آزمایش های مقاوم در برابر آتش معمولا شامل آزمون های مربوط به آتش سوزی مانند حساسیت اشتعال، سرعت شلیک، آتش سوزی، احتراق و آتش سوزی می شود.

محصولات مصرفی باید قبل از ارائه به مصرف کنندگان، الزامات و مقررات ایمنی، از جمله احتراق، معیارهای تخلیه گرما و دود، را برآورده سازند. روش های آزمون آتش سوزی برای تعیین اینکه مواد به راحتی می توانند آتش سوزی کنند، چگونه سرعت آنها را می سوزاند و چگونه آنها را هنگام سوختن واکنش می دهند. مواد به طور کلی تحت آزمایشات اشتعال عمودی و افقی قرار می گیرند بسته به مشخصات. در آزمایش های اشتعال پذیری عمودی مشاهده می شود که چه مدت مواد پس از سوزاندن شعله ی آتش سوزی سوزانده می شود و یا اینکه ذرات سوزان را رها می کند. در مورد آزمون های اشتعال پذیری افقی، آیا ماده ادامه می یابد پس از شعله پس از برداشتن و نرخ سوزش محاسبه می شود.

شرکت ما خدمات تست غیر قابل اشتعال را در حوزه خدمات صدور گواهینامه ارائه می دهد. با تشکر از این خدمات، شرکت ها قادر به تولید محصولات کارآمد، با کارایی بالا و با کیفیت به شیوه ای ایمن، سریع و بدون وقفه می باشند.

خدمات تست غیر قابل اشتعال ارائه شده در حوزه خدمات صدور گواهینامه تنها یکی از خدمات ارائه شده توسط سازمان ما در این رابطه است. بسیاری از خدمات صدور گواهینامه نیز در دسترس هستند.