آزمایشات ماسک محافظ EN 149

انواع مختلفی از ماسک ها ویژگی های عملکرد متفاوتی دارند. ماسک های جراحی ، یا ماسک های پزشکی ، ماسک های یکبار مصرف هستند که از بینی و دهان پوشنده محافظت نمی کنند و از قطرات و لکه های حاوی میکروب محافظت می کنند و به صورت شل و مناسب در چهره قرار می گیرند. این ماسک ها همچنین ذرات موجود در هوای تنفسی را فیلتر می کنند. ماسک های جراحی با کاهش مواجهه شخص پوشیده از ماسک در مقابل بزاق و ترشحات تنفسی ، از سایر افراد محافظت می کند.

انواع تنفس

ماسک N95 در واقع نوعی دستگاه تنفس است. این محافظت بیشتر از ماسک های جراحی است. زیرا وقتی کاربر نفس می کشد ، توانایی فیلتر کردن هر دو ذره بزرگ و کوچک را دارد. این ماسک ها برای جلوگیری از 95 درصد از ذرات ریز طراحی شده اند. نام از اینجا آمده است. برخی از ماسک های N95 دارای دریچه هایی هستند که باعث راحتی تنفس می شوند. با چنین ماسک هایی ، هنگام بیرون آمدن کاربر ، هوا فیلتر نشده آزاد می شود.

قبل از استفاده از دستگاه تنفس N95 در مراکز درمانی و بیمارستان ها ، لازم است آزمایش های لازم را برای اطمینان از یک مهر و موم مناسب انجام دهید. مانند ماسک های جراحی ، ماسک های N95 یکبار مصرف هستند. با این حال ، روش های ضد عفونی ماسک های N95 در حال بررسی است. به این ترتیب می توان از این ماسک ها استفاده مجدد کرد.

تقریباً یک قرن از ماسک های جراحی برای جلوگیری از عفونت توسط قطرات استفاده می شود. ماسک های صورت فیلتر N95 (ماسک های N95) در سال 1995 در دامنه تنفس کننده های تصفیه هوا بدون انرژی مورد استفاده قرار گرفتند. امروزه ماسک های جراحی و ماسک های N95 دو اقدامات اساسی برای محافظت از تنفس شخصی است. با این حال ، هر دو نوع ماسک مانند راندمان تصفیه ، عفونت متقاطع ، بازیافت و سوختگی صورت با مشکلات فنی روبرو هستند.

استاندارد EN 149 نیمه ماسک فیلتر شده برای محافظت در برابر ذرات

ماسک صورت به عنوان یک مداخله غیر دارویی برای کنترل انتقال ویروس در هنگام شیوع استفاده می شود. محافظت از دستگاه تنفسی در برابر پاتوژنهای موجود در هوا از نظر حفاظت شخصی ، سیستم های بهداشتی و حکمرانی از نظر محافظت از بیماری همه گیر بسیار مهم است. کار بر روی فن آوری های جدید برای غلبه بر مشکلات دستگاه های محافظ تنفسی موجود ادامه دارد. یکی از استانداردهای توسعه یافته در این چارچوب ، استاندارد EN 149 است. این استاندارد توسط موسسه استاندارد انگلیس (BSI) تهیه و تنظیم شده است ، این استاندارد در کلیه کشورهای اروپایی پذیرفته می شود.

این استاندارد حداقل شرایط لازم برای فیلتر کردن نیمه ماسک ها در برابر ذرات موجود در هوا و روش های آزمایش عملکرد را به منظور ارزیابی سازگاری آنها ، به جز استفاده برای اهداف فرار توصیف می کند.

استاندارد EN 149 ، یک استاندارد اروپایی ، الزامات و روشهای آزمایش برای فیلتر و علامت گذاری یک ماسک نیمه طراحی شده برای محافظت در برابر ذرات موجود در هوا را تشریح می کند. این استاندارد همچنین توسط موسسه استاندارد ترکیه (TSE) با عنوان زیر در کشور ما منتشر شده است: TS EN 149 + A1 دستگاه های محافظ تنفسی تنفسی - نیمه ماسک فیلتر شده برای محافظت در برابر ذرات - خواص ، آزمایش و مارک.

شرط اصلی برای اثربخشی ماسک های جراحی در برابر میکروارگانیسم های ایجاد کننده بیماری در هوا ، راندمان تصفیه است. عملکرد بین مدل ها بسیار متفاوت است. با این حال ، اثر ماسک جراحی اغلب با سوءاستفاده همراه است ، و در نتیجه عدم مطابقت عملکرد است. مسئله مهم دیگر در مورد اثربخشی عملکرد ، عفونت متقاطع است. تنفس ها به مرور زمان به یک منبع عفونت تبدیل می شوند ، زیرا ویروس ها و میکروارگانیسم ها می توانند از چند ساعت تا چند روز زنده بمانند. بنابراین این ماسک ها محدود به یکبار مصرف هستند. آئروسلهای عفونی روی فیلترها می توانند دوباره به محیط منتقل شوند.

در نسخه قبلی استاندارد EN149 ، دستگاه تنفس فقط در برابر ذرات معلق در هوا مورد آزمایش قرار گرفتند ، در حالی که در آخرین به روزرسانی ، جامد و مایع در برابر تمام ذرات معلق در هوا مورد آزمایش قرار گرفتند. علاوه بر این ، در حالی که ماسک ها در نسخه قبلی به پنج کلاس تقسیم می شدند ، در آخرین بروزرسانی ، نیمی از ماسک ها با توجه به ظرفیت فیلتر آنها به سه گروه FFP1 ، FFP2 و FFP3 طبقه بندی می شدند. هرچه تعداد این تعداد بیشتر باشد ، سطح حفاظت نیز بالاتر خواهد بود:

• فیلترهای FFP1 (ضریب حفاظت 4) حداقل 78 درصد از ذرات موجود در هوا را فیلتر می کنند. این ماسک فقط برای محافظت در برابر تحریک کننده ها کافی است. اما ، استفاده از آن در برابر مواد مضر مناسب تلقی نمی شود.
• فیلترهای FFP2 (ضریب حفاظت 10) حداقل 92 درصد از ذرات موجود در هوا را فیلتر می کنند. محافظت در برابر آئروسلهای تحریک کننده جامد و مایع.
• فیلترهای FFP3 (ضریب حفاظت 20) حداقل 98 ذرات موجود در هوا را فیلتر می کنند. از محافظت در برابر آئروسلهای سمی جامد و مایع محافظت می کند.

ماسک هایی که در استاندارد EN149 الزامات را برآورده می کنند ، برای محافظت در برابر جامدات ، ذرات معلق در هوا و ذرات معلق در هوا طراحی شده اند. استاندارد مورد نظر مطابق با بخشنامه تجهیزات محافظ شخصی 89/686 / ΕΟΚ منتشر شده در کشورهای اتحادیه اروپا تهیه شده است و به مرور زمان به روزرسانی های لازم انجام می شود.

در برخی از دستگاه های تنفسی ، از یک نشانگر اضافی به همراه کد FFP استفاده می شود. اگر ماسک دارای حرف D باشد ، فهمیده می شود که این ماسک تست دولومیت را پشت سر می گذارد ، یعنی به مرور زمان در برابر گرفتگی مقاومت بیشتری دارد.

در همین حال ، تعدادی از روش های عقیم سازی مانند اتیلن اکسید ، فرمالین ، اشعه ماوراء بنفش ، سفید کننده و پراکسید هیدروژن برای بازیافت ماسک های تنفسی مورد بررسی قرار می گیرند. با این حال ، این روش ها دارای معایبی نظیر عملکرد ضعیف و تولید مثل باقیمانده های سمی هستند و کاربرد آنها محدود است. به عنوان مثال ، اتوکلاو ، گرمای خشک 95 درجه ، ایزوپروپانول 160٪ ، صابون و آلودگی آب از دستگاه های تنفسی N70 باعث کاهش راندمان تصفیه می شود.

با این حال ، تحقیقات برای کاهش میزان زباله های زیست محیطی و خطرات ظهور در حال انجام است. به همین ترتیب ، مطالعات فن آوری برای حفاظت از تنفس ایمن تر و مؤثرتر ادامه دارد. تحقیقات برای دستیابی به راندمان بالاتر فیلتراسیون و بهبود عملکرد دستگاههای محافظ تنفسی بدون ایجاد تنفس انجام می شود. به عنوان مثال در تولید ماسک از نانوالیاف استفاده می شود و برق آن شارژ می شود. با این حال ، مشکلات فنی وجود دارد. بنابراین ، طراحی و ساخت فیلتری که باعث خنثی کردن عوامل بیماری زا جمع آوری شده می شود ، پیشرفت چشمگیری در ماسک های جراحی موجود و تنفس کننده های موجود ، افزایش اثربخشی محافظت ، کاهش خطر عفونت متقاطع و بازیافتی بدون آلودگی ایجاد می کند.

امروزه اصلی ترین مؤلفه های فنی عملکرد دستگاه تنفس ، راندمان تصفیه ، راحتی و تناسب است. هر یک از اینها نقش مهمی در اثربخشی حفاظتی ایفا می کند و استانداردهای خاصی برای بهبود آنها تدوین می شود.

از نظر راندمان تصفیه ، دستگاه تنفس کننده N95 دارای 95 درصد کارآیی تصفیه تصفیه شده است. در مقابل ، ماسک های جراحی عملکرد کم دارند. چند پارامتر اصلی که برای کاهش نفوذ ذرات باید کنترل شوند عبارتند از: کاهش قطر الیاف ، کاهش اندازه منافذ فیلتر ، کنترل بار الکتریکی فیبر از طریق فرآیند ساخت و انتخاب مواد و افزایش ضخامت فیلترها.

درک راحتی از پوشنده برای کاربردهای صحیح و محافظت مؤثر بسیار مهم است. در حین استفاده از ماسک ، می توان پارامترهای راحتی قابل تحمل را به شرح زیر ذکر کرد: کاهش تنفس در اثر افت فشار ، کاهش تبادل هوا در هنگام تنفس و تولید گرما در صورت ، تولید گرما در داخل ماسک ، تنفس دی اکسید کربن آزاد شده ، ناراحتی ناشی از طولانی شدن تماس با پوست و مشکل در برقراری ارتباط. .

هارمونی که باعث کاهش عملکرد ماسک می شود مربوط به تناسب ماسک است. هوای بدون فیلتر بین ماسک و صورت یک مشکل اساسی است. برای جلوگیری از این مهم ، انتخاب یک شکل ماسک و مواد آب بندی مناسب برای فیزیوگرافی فرد مهم است.

در چارچوب خدمات تست آزمایشگاهی ، شرکت ما همچنین خدمات آزمایش ماسک های محافظ محافظ تنفسی EN 149 را ارائه می دهد.